Daar zit je dan bij mij in de praktijk. Een hoogbegaafd meisje van zeven jaar. Als leerkrachten naar je kijken, zien ze vooral gedrag dat niet passend is in de klas. Maar wat zit er achter dat gedrag?
Hoogbegaafd en boos
Je bent steeds maar boos, ontzettend boos. Je leerkrachten doen er alles aan om jou te laten weten dat dit niet kan. Het helpt niet. Je ouders zitten met de handen in het haar. Zij vinden ook wel dat jouw manier van boosheid uiten niet handig is. Ze zoeken hulp van deskundigen. Ook zij willen je graag helpen. Maar voor jou betekent dit dat je van verschillende kanten te horen krijgt wat wel en wat niet mag.
Nu zijn je ouders pas echt wanhopig. School heeft laten weten dat je niet meer naar school mag. Je bent geschorst. Dan bellen je ouders mij en vragen of je een keer bij me mag komen.
Een reden om boos te zijn
En dus zitten we samen op de grond met de grote kist Kapla naast ons. Ik vraag of je weet wat de reden is dat je hier bent. Je haalt je schouders op. Ik weet dat je hulp van anderen krijgt en vraag of je weet wat de reden is van hun hulp. Je zegt dat dit is omdat je vaak boos bent, dat zij je willen leren om niet meer boos te zijn. Maar je geeft ook aan dat dit niet helpt. Ik begrijp je. Je hebt een reden om boos te zijn.
Je vertelt me dat er kinderen zijn die tegen je zeggen dat ze je haten. Ik vind jouw boosheid steeds logischer worden. Jij moest van school af, maar de kinderen die dit tegen je zeggen, zitten nog wel op school.
Ik speel en praat wat met je en je vertelt dat je, ook al wilde je het niet, steeds naar school ging en daar ook nog je werk hebt gedaan. Ik moet er even van slikken. Het voelt pijnlijk. Zo boos zijn en dan toch nog naar school gaan en je werk maken. Dat is toch bewonderenswaardig?
Afgerekend op zichtbaar gedrag
Maar dat wordt niet gezien. Keer op keer word je door volwassenen afgerekend op het gedrag dat het duidelijkst zichtbaar is. Je boze gedrag dus, niet hoe je onder deze moeilijke omstandigheden je best doet.
Het begint met (h)erkennen
Wat ben ik blij dat ik samen met jou aan de slag mag. Erkenning en herkenning vormen de eerste stap. Die hebben we, spelend met Kapla, gezet. Nu gaan we samen kijken wat er echt nodig is zodat je minder boos kunt zijn.
Zien wij wel wat kinderen allemaal nog wèl doen? Of kijken we alleen maar naar wat ze niet meer doen? Wat doet jouw school met hoogbegaafde kinderen die boos zijn?
